Biopsja gruboigłowa węzłów chłonnych

Czym jest biopsja gruboigłowa węzłów chłonnych?

Biopsja gruboigłowa to mało inwazyjna procedura, w której za pomocą specjalnej igły pobiera się cylindryczne wycinki tkanki z węzła chłonnego. Badanie wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym pod kontrolą USG, aby dotrzeć do zmienionego węzła.

W porównaniu z biopsją cienkoigłową, metoda gruboigłowa dostarcza znacznie większą ilość materiału diagnostycznego, dzięki czemu patolog może ocenić nie tylko pojedyncze komórki, ale całe fragmenty tkanki. Dzięki temu możliwe jest określenie struktury węzła, obecności nacieków nowotworowych czy zmian zapalnych, a także wykonanie dodatkowych badań immunohistochemicznych.

Umów się na wizytę

Wskazania do wykonania biopsji gruboigłowej węzłów chłonnych

Biopsja gruboigłowa jest zalecana, gdy konieczne jest rozpoznanie zmian w obrębie węzłów chłonnych. Do najczęstszych wskazań należą:

• powiększenie węzłów chłonnych o niejasnej etiologii – szczególnie gdy utrzymuje się powyżej 3–4 tygodni i nie reaguje na leczenie zachowawcze;
• podejrzenie nowotworu układu chłonnego – chłoniaka, przerzutów nowotworowych lub nowotworów pierwotnych węzłów;
• brak jednoznacznego wyniku w biopsji cienkoigłowej – gdy potrzebny jest większy wycinek tkanki;
• diagnostyka przewlekłych chorób zapalnych – np. gruźlicy, sarkoidozy.

Przeciwwskazania do wykonania biopsji

Mimo że jest to procedura mało inwazyjna, istnieją sytuacje, w których wykonanie biopsji gruboigłowej może być odroczone lub niewskazane:

• Zaburzenia krzepnięcia krwi – nieleczona koagulopatia, małopłytkowość (niska liczba płytek krwi);
• Stosowanie leków przeciwkrzepliwych – wymaga wcześniejszej konsultacji i ewentualnego czasowego odstawienia leków;
• Ciężki stan ogólny pacjenta, w którym procedura mogłaby zagrażać zdrowiu;
• Ostre infekcje skóry lub tkanek miękkich w miejscu planowanego wkłucia – ryzyko rozsiewu zakażenia.

Jak przebiega biopsja gruboigłowa węzłów chłonnych?

Biopsja gruboigłowa węzłów chłonnych rozpoczyna się od kwalifikacji pacjenta do badania. Lekarz przeprowadza wywiad, analizuje wyniki badań krwi, w tym układu krzepnięcia, i omawia szczegóły procedury. Następnie pacjent przyjmuje wygodną pozycję, a skóra w miejscu planowanego wkłucia jest starannie dezynfekowana. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Pod kontrolą USG lekarz lokalizuje zmieniony węzeł i wprowadza do niego specjalną igłę biopsyjną, pobierając niewielkie fragmenty tkanki w postaci cylindrycznych wycinków. Zwykle pobiera się kilka próbek, aby uzyskać wystarczającą ilość materiału do analizy histopatologicznej.

Po pobraniu materiału fragmenty tkanki umieszcza się w pojemniku z formaliną i przekazuje do pracowni histopatologicznej. Miejsce wkłucia zostaje uciśnięte i zabezpieczone jałowym opatrunkiem. Cała procedura trwa zazwyczaj 15-30 minut i nie wymaga hospitalizacji. Pacjent może wrócić do codziennych aktywności jeszcze tego samego dnia, choć w miejscu wkłucia może pojawić się niewielki krwiak lub tkliwość, które ustępują w ciągu kilku dni.

Umów się na wizytę

Biopsja gruboigłowa a cienkoigłowa

Biopsja gruboigłowa i biopsja cienkoigłowa to dwa najczęściej stosowane sposoby pobierania materiału z węzłów chłonnych, jednak różnią się zakresem i dokładnością diagnostyczną. Biopsja cienkoigłowa polega na wprowadzeniu bardzo cienkiej igły i pobraniu zawiesiny komórek do badania cytologicznego. Jest to procedura szybka, mało inwazyjna i praktycznie bezbolesna, jednak dostarcza ograniczoną ilość materiału, który pozwala ocenić wyłącznie pojedyncze komórki. W wielu przypadkach wynik może być niejednoznaczny i wymaga potwierdzenia w bardziej zaawansowanym badaniu.

Biopsja gruboigłowa, nazywana również biopsją rdzeniową, pozwala na pobranie fragmentu tkanki w postaci walca, co umożliwia ocenę nie tylko komórek, ale także całej architektury węzła chłonnego. Dzięki temu patolog może rozpoznać rodzaj zmiany, stopień nacieku nowotworowego i wykonać dodatkowe badania immunohistochemiczne. Choć jest nieco bardziej inwazyjna niż biopsja cienkoigłowa, zapewnia znacznie większą dokładność i zmniejsza ryzyko konieczności powtarzania badania.

Najczęściej zadawane pytania na temat biopsji gruboigłowej węzłów chłonnych

Czy biopsja gruboigłowa jest bolesna?

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, dlatego pacjent odczuwa jedynie niewielki dyskomfort podczas wkłucia. Samo pobieranie materiału jest zazwyczaj bezbolesne.

Jak długo czeka się na wynik badania?

Wynik standardowej analizy histopatologicznej jest gotowy zazwyczaj w ciągu 7-14 dni.

Czy po biopsji mogę wrócić do pracy?

Tak, w większości przypadków pacjent może wrócić do normalnej aktywności jeszcze tego samego dnia. Zaleca się jednak unikanie dużego wysiłku fizycznego przez 24 godziny po zabiegu.

Czy istnieje ryzyko powikłań?

Ryzyko jest niewielkie. Najczęściej obserwuje się niewielki krwiak lub tkliwość w miejscu wkłucia, które ustępują samoistnie. Bardzo rzadko może dojść do infekcji lub krwawienia wymagającego interwencji lekarskiej.

Czy muszę być na czczo?

Nie zawsze jest to konieczne. W przypadku planowanego znieczulenia miejscowego pacjent zwykle nie musi być na czczo, jednak lekarz może zalecić powstrzymanie się od jedzenia i picia przez kilka godzin przed zabiegiem – szczególnie jeśli przewidywana jest sedacja.

Umów się na wizytę