Leczenie niepłodności u mężczyzn i zaburzeń erekcji

Niepłodność u mężczyzn a bezpłodność

Niepłodność i bezpłodność to terminy często używane zamiennie, choć nie są tożsame. Bezpłodność to trwała i nieodwracalna niezdolność pary do posiadania własnego dziecka. Nie jest możliwe jej leczenie – aby mieć dziecko, niezbędne jest skorzystanie z banku spermy i procedura in vitro lub adopcja.

Niepłodność zgodnie z definicją WHO oznacza natomiast niezdolność do poczęcia dziecka przez 12 miesięcy regularnego współżycia (czyli co drugi lub trzeci dzień) bez używania środków antykoncepcyjnych. Jest to problem około 1,5 miliona par w Polsce, z czego w 30-40% u źródeł leży czynnik męski. Jednak niepłodność, w odróżnieniu od bezpłodności, można leczyć.

Przyczyny męskiej niepłodności

Męska płodność jest zależna od produkcji nasienia (spermatogenezy) przez nabłonek plemnikotwórczy. Jest to złożony proces, który może być zaburzony na jakimkolwiek jego etapie, co prowadzi do niepłodności.

Wśród przyczyn niepłodności wskazuje się ich kilka rodzajów:

• przedjądrowe – wynikające z zaburzeń hormonów płciowych,
• jądrowe – brak jąder w worku mosznowym od razu po urodzeniu (wnętrostwo), żylaki powrózka nasiennego, wodniak jąder, niedoczynność idiopatyczna, nieprawidłowości wynikające z urazów jąder, pierwotna niewydolność kanalików nasiennych, powikłania po zapaleniu jąder w wyniku chorób zakaźnych, autoimmunizacyjne zapalenie jądra prowadzące do powstawania przeciwciał przeciwplemnikowych, chemioterapeutyki stosowane w leczeniu nowotworów,
• pozajądrowe – brak lub niedrożność jednego lub obu nasieniowodów, choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca, anemia, stwardnienie rozsiane, choroby układu moczowego, wątroby, zaburzenia odżywiania i choroby nerek), nieodpowiedni styl życia (palenie papierosów, picie alkoholu, praca w warunkach szkodliwych, długotrwałe przegrzewanie lub uciskanie jąder).

Jak leczyć niepłodność u mężczyzn? Zaburzenia erekcji – jaki lekarz?

Początek diagnostyki w związku z problemem z poczęciem dziecka to wizyta u urologa, który przeprowadza szczegółowy wywiad, badanie fizykalne i USG. Wywiad dotyczy zwłaszcza kwestii z zakresu: czasu starania się o potomstwo, częstości stosunków, przebytych chorób, infekcji, operacji, warunków pracy i przyjmowanych stale leków. Dzięki temu lekarz może wykluczyć problemy z płodnością w związku z przebytymi chorobami, stwierdzić nieprawidłowości w budowie jąder oraz ocenić strukturę jąder, najądrzy oraz płynu w worku mosznowym.

Urolog może zlecić również badanie kariotypu (zestawu chromosomów), by zdiagnozować ewentualne nieprawidłowości w ilości bądź budowie chromosomów, a także badanie nasienia. Pozwala ono ocenić liczbę, jakość i aktywność plemników. W razie potrzeby pacjent kierowany jest również na inne badania, jak posiew nasienia, badania rentgenowskie, vasografia, biopsja jąder czy badanie fragmentacji DNA plemników (test SCD).